کد مطلب:1188 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:439
نماز احتیاط
مسأله 1224 ـ كسی كه نماز احتیاط بر او واجب است، بعد از سلام نماز باید فوراً نیت نماز احتیاط كند و تكبیر بگوید و حمد را بخواند و به ركوع رود و دو سجده نماید، پس اگر یك ركعت نماز احتیاط بر او واجب است، بعد از دو سجده تشهد بخواند و سلام دهد، و اگر دو ركعت نماز احتیاط بر او واجب است، بعد از دو سجده، یك ركعت دیگر مثل ركعت اول بجا آورد، و بعد از تشهد سلام دهد.
مسأله 1225 ـ نماز احتیاط سوره و قنوت ندارد، و باید آنرا آهسته بخوانند و نیت آنرا بزبان نیاورند، و احتیاط واجب آنست كه بسم الله آنرا هم آهسته بگویند.
مسأله 1226 ـ اگر پیش از خواندن نماز احتیاط بفهمد، نمازی كه خوانده درست بوده، لازم نیست نماز احتیاط را بخواند. و اگر در بین نماز احتیاط بفهمد، لازم نیست آنرا تمام نماید.
مسأله 1227 ـ اگر پیش از خواندن نماز احتیاط بفهمد كه ركعتهای نمازش كم بوده، چنانچه كاری كه نماز را باطل می كند انجام نداده، باید آنچه از نماز نخوانده بخواند ، و برای سلام بیجا دو سجده سهو بنماید . و اگر كاری كه نماز راباطل می كند انجام داده مثلاً پشت به قبله كرده ، باید نماز را دوباره بجا آورد .
مسأله 1228 ـ اگر بعد از نماز احتیاط بفهمد كسری نمازش به مقدار نماز احتیاط بوده، مثلاً در شك بین سه و چهار یك ركعت نماز احتیاط بخواند، بعد بفهمد نماز را سه ركعت خوانده، نمازش صحیح است.
مسأله 1229 ـ اگر بعد از خواندن نماز احتیاط بفهمد كسری نماز كمتر از نماز احتیاط بوده، مثلاً در شك بین دو و چهار، دو ركعت نماز احتیاط بخواند، بعد بفهمد نماز را سه ركعت خوانده باید نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1230 ـ اگر بعد از خواندن نماز احتیاط بفهمد كسری نماز بیشتر از نماز احتیاط بوده، مثلاً در شك بین سه و چهار یك ركعت نماز احتیاط بخواند، بعد بفهمد نماز را دو ركعت خوانده، چنانچه بعد از نماز احتیاط كاری كه نماز را باطل می كند انجام داده مثلاً پشت به قبله كرده، باید نماز را دوباره بخواند، و اگر كاری كه نماز را باطل می كند انجام نداده، باید دو ركعت كسری نمازش را بجا آورد، و نماز را هم دوباره بخواند.
مسأله 1231 ـ اگر بین دو و سه و چهار شك كند و بعد از خواندن دو ركعت نماز احتیاط ایستاده، یادش بیاید كه نماز را دو ركعت خوانده، لازم نیست دو ركعت نماز احتیاط نشسته را بخواند.
مسأله 1232 ـ اگر بین سه و چهار شك كند و موقعی كه دو ركعت نماز احتیاط نشسته یا یك ركعت ایستاده را می خواند، یادش بیاید كه نماز را سه ركعت خوانده باید نماز احتیاط را تمام كند، و بنابر احتیاط واجب نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1233 ـ اگر بین دو و سه و چهار شك كند و موقعی كه دو ركعت نماز احتیاط ایستاده را می خواند، پیش از ركوع ركعت دوّم یادش بیاید كه نماز را سه ركعت خوانده، باید بنشیند و نماز احتیاط را یك ركعتی تمام كند، و بنابر احتیاط واجب نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1234 ـ اگر در بین نماز احتیاط بفهمد كسری نمازش بیشتر یا كمتر از نماز احتیاط بوده، چنانچه نتواند نماز احتیاط را مطابق كسری نمازش تمام كند، باید آنرا رها كند و كسری نماز را بجا آورد، و بنا بر احتیاط واجب، نماز را دوباره بخواند، مثلاً در شك بین سه و چهار اگر موقعی كه دو ركعت نماز احتیاط نشسته را می خواند یادش بیاید كه نماز را دو ركعت خوانده، چون نمی تواند دو ركعت نشسته را بجای دو ركعت ایستاده حساب كند، باید نماز احتیاط نشسته را رها كند، و دو ركعت كسری نمازش را بخواند، و احتیاطاً نماز را هم دوباره بجا آورد.
مسأله 1235 ـ اگر شك كند نماز احتیاطی را كه بر او واجب بوده بجا آورده یا نه، چنانچه وقت نماز گذشته، به شك خود اعتنا نكند، و اگر وقت دارد، در صورتی كه مشغول كار دیگری نشده و از جای نماز بر نخاسته و كاری هم مثل رو گرداندن از قبله كه نماز را باطل می كند انجام نداده، باید نماز احتیاط را بخواند. و اگر كاری كه نماز را باطل می كند بجا آورده، یا بین نماز و شك او زیاد طول كشیده، بنابر احتیاط واجب باید اصل نماز را دوباره بخواند، و اما اگر فقط مشغول كار دیگری شده، بنابر احتیاط واجب باید نماز احتیاط را بجا آورد، و ترك احتیاط به اعاده اصل نماز سزاوار نیست.
مسأله 1236 ـ اگر در نماز احتیاط، ركنی را زیاد كند یا مثلاً بجای یك ركعت دو ركعت بخواند، نماز احتیاط باطل می شود، باید دوباره نماز احتیاط واصل نماز را بخواند.
مسأله 1237 ـ موقعی كه مشغول نماز احتیاط است اگر در یكی از كارهای آن شك كند، چنانچه محل آن نگذشته، باید بجا آورد، و اگر محلش گذشته، باید به شك خود اعتنا نكند، مثلاً اگر شك كند كه حمد خوانده یا نه، چنانچه به ركوع نرفته باید بخواند. و اگر به ركوع رفته باید به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1238 ـ اگر در شماره ركعتهای نماز احتیاط شك كند، چنانچه طرف بیشتر شك نماز را باطل می كند، باید بنا را بر كمتر بگذارد، و اگر طرف بیشتر شك نماز را باطل نمی كند، باید بنا را بر بیشتر بگذارد. مثلاً موقعی كه مشغول خواندن دو ركعت نماز احتیاط است، اگر شك كند كه دو ركعت خوانده یا سه ركعت، چون طرف بیشتر شك نماز را باطل می كند، باید بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده و اگر شك كند كه یك ركعت خوانده یا دو ركعت، چون طرف بیشتر شك نماز را باطل نمی كند، باید بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است، و معذلك احتیاط واجب آنست كه نماز احتیاط با اصل نماز را اعاده نماید.
مسأله 1239 ـ اگر در نماز احتیاط چیزی كه ركن نیست سهواً كم یا زیاد شود، احتیاط واجب آنست كه دو سجده سهو بجا آورد.
مسأله 1240 ـ اگر بعد از سلام نماز احتیاط، شك كند كه یكی از اجزاء یا شرائط آنرا بجا آورده یا نه، به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1241 ـ اگر در نماز احتیاط، تشهد یا یك سجده را فراموش كند، احتیاط واجب آنست كه بعد از سلام نماز، آنرا قضا نماید.
مسأله 1242 ـ اگر نماز احتیاط و قضای یك سجده یا قضای یك تشهد یا دو سجده سهو بر او واجب شود، باید اول نماز احتیاط را بجا آورد.
مسأله 1243 ـ حكم گمان در عدد ركعات نماز مثل حكم یقین است مگر گمان به چیزی كه سبب بطلان نماز باشد كه در این صورت حكم یقین را ندارد و اما گمان در افعال نماز اگر چه به حكم شك است علی الاظهر لكن ترك احتیاط سزاوار نیست.
مسأله 1244 ـ حكم شك و سهو و گمان در نمازهای واجب یومیه و نمازهای واجب دیگر فرق ندارد، مثلاً اگر در نماز آیات شك كند كه یك ركعت خوانده یا دو ركعت، چون شك او در نماز دو ركعتی است، نمازش باطل می شود.
مسأله 1225 ـ نماز احتیاط سوره و قنوت ندارد، و باید آنرا آهسته بخوانند و نیت آنرا بزبان نیاورند، و احتیاط واجب آنست كه بسم الله آنرا هم آهسته بگویند.
مسأله 1226 ـ اگر پیش از خواندن نماز احتیاط بفهمد، نمازی كه خوانده درست بوده، لازم نیست نماز احتیاط را بخواند. و اگر در بین نماز احتیاط بفهمد، لازم نیست آنرا تمام نماید.
مسأله 1227 ـ اگر پیش از خواندن نماز احتیاط بفهمد كه ركعتهای نمازش كم بوده، چنانچه كاری كه نماز را باطل می كند انجام نداده، باید آنچه از نماز نخوانده بخواند ، و برای سلام بیجا دو سجده سهو بنماید . و اگر كاری كه نماز راباطل می كند انجام داده مثلاً پشت به قبله كرده ، باید نماز را دوباره بجا آورد .
مسأله 1228 ـ اگر بعد از نماز احتیاط بفهمد كسری نمازش به مقدار نماز احتیاط بوده، مثلاً در شك بین سه و چهار یك ركعت نماز احتیاط بخواند، بعد بفهمد نماز را سه ركعت خوانده، نمازش صحیح است.
مسأله 1229 ـ اگر بعد از خواندن نماز احتیاط بفهمد كسری نماز كمتر از نماز احتیاط بوده، مثلاً در شك بین دو و چهار، دو ركعت نماز احتیاط بخواند، بعد بفهمد نماز را سه ركعت خوانده باید نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1230 ـ اگر بعد از خواندن نماز احتیاط بفهمد كسری نماز بیشتر از نماز احتیاط بوده، مثلاً در شك بین سه و چهار یك ركعت نماز احتیاط بخواند، بعد بفهمد نماز را دو ركعت خوانده، چنانچه بعد از نماز احتیاط كاری كه نماز را باطل می كند انجام داده مثلاً پشت به قبله كرده، باید نماز را دوباره بخواند، و اگر كاری كه نماز را باطل می كند انجام نداده، باید دو ركعت كسری نمازش را بجا آورد، و نماز را هم دوباره بخواند.
مسأله 1231 ـ اگر بین دو و سه و چهار شك كند و بعد از خواندن دو ركعت نماز احتیاط ایستاده، یادش بیاید كه نماز را دو ركعت خوانده، لازم نیست دو ركعت نماز احتیاط نشسته را بخواند.
مسأله 1232 ـ اگر بین سه و چهار شك كند و موقعی كه دو ركعت نماز احتیاط نشسته یا یك ركعت ایستاده را می خواند، یادش بیاید كه نماز را سه ركعت خوانده باید نماز احتیاط را تمام كند، و بنابر احتیاط واجب نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1233 ـ اگر بین دو و سه و چهار شك كند و موقعی كه دو ركعت نماز احتیاط ایستاده را می خواند، پیش از ركوع ركعت دوّم یادش بیاید كه نماز را سه ركعت خوانده، باید بنشیند و نماز احتیاط را یك ركعتی تمام كند، و بنابر احتیاط واجب نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1234 ـ اگر در بین نماز احتیاط بفهمد كسری نمازش بیشتر یا كمتر از نماز احتیاط بوده، چنانچه نتواند نماز احتیاط را مطابق كسری نمازش تمام كند، باید آنرا رها كند و كسری نماز را بجا آورد، و بنا بر احتیاط واجب، نماز را دوباره بخواند، مثلاً در شك بین سه و چهار اگر موقعی كه دو ركعت نماز احتیاط نشسته را می خواند یادش بیاید كه نماز را دو ركعت خوانده، چون نمی تواند دو ركعت نشسته را بجای دو ركعت ایستاده حساب كند، باید نماز احتیاط نشسته را رها كند، و دو ركعت كسری نمازش را بخواند، و احتیاطاً نماز را هم دوباره بجا آورد.
مسأله 1235 ـ اگر شك كند نماز احتیاطی را كه بر او واجب بوده بجا آورده یا نه، چنانچه وقت نماز گذشته، به شك خود اعتنا نكند، و اگر وقت دارد، در صورتی كه مشغول كار دیگری نشده و از جای نماز بر نخاسته و كاری هم مثل رو گرداندن از قبله كه نماز را باطل می كند انجام نداده، باید نماز احتیاط را بخواند. و اگر كاری كه نماز را باطل می كند بجا آورده، یا بین نماز و شك او زیاد طول كشیده، بنابر احتیاط واجب باید اصل نماز را دوباره بخواند، و اما اگر فقط مشغول كار دیگری شده، بنابر احتیاط واجب باید نماز احتیاط را بجا آورد، و ترك احتیاط به اعاده اصل نماز سزاوار نیست.
مسأله 1236 ـ اگر در نماز احتیاط، ركنی را زیاد كند یا مثلاً بجای یك ركعت دو ركعت بخواند، نماز احتیاط باطل می شود، باید دوباره نماز احتیاط واصل نماز را بخواند.
مسأله 1237 ـ موقعی كه مشغول نماز احتیاط است اگر در یكی از كارهای آن شك كند، چنانچه محل آن نگذشته، باید بجا آورد، و اگر محلش گذشته، باید به شك خود اعتنا نكند، مثلاً اگر شك كند كه حمد خوانده یا نه، چنانچه به ركوع نرفته باید بخواند. و اگر به ركوع رفته باید به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1238 ـ اگر در شماره ركعتهای نماز احتیاط شك كند، چنانچه طرف بیشتر شك نماز را باطل می كند، باید بنا را بر كمتر بگذارد، و اگر طرف بیشتر شك نماز را باطل نمی كند، باید بنا را بر بیشتر بگذارد. مثلاً موقعی كه مشغول خواندن دو ركعت نماز احتیاط است، اگر شك كند كه دو ركعت خوانده یا سه ركعت، چون طرف بیشتر شك نماز را باطل می كند، باید بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده و اگر شك كند كه یك ركعت خوانده یا دو ركعت، چون طرف بیشتر شك نماز را باطل نمی كند، باید بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است، و معذلك احتیاط واجب آنست كه نماز احتیاط با اصل نماز را اعاده نماید.
مسأله 1239 ـ اگر در نماز احتیاط چیزی كه ركن نیست سهواً كم یا زیاد شود، احتیاط واجب آنست كه دو سجده سهو بجا آورد.
مسأله 1240 ـ اگر بعد از سلام نماز احتیاط، شك كند كه یكی از اجزاء یا شرائط آنرا بجا آورده یا نه، به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1241 ـ اگر در نماز احتیاط، تشهد یا یك سجده را فراموش كند، احتیاط واجب آنست كه بعد از سلام نماز، آنرا قضا نماید.
مسأله 1242 ـ اگر نماز احتیاط و قضای یك سجده یا قضای یك تشهد یا دو سجده سهو بر او واجب شود، باید اول نماز احتیاط را بجا آورد.
مسأله 1243 ـ حكم گمان در عدد ركعات نماز مثل حكم یقین است مگر گمان به چیزی كه سبب بطلان نماز باشد كه در این صورت حكم یقین را ندارد و اما گمان در افعال نماز اگر چه به حكم شك است علی الاظهر لكن ترك احتیاط سزاوار نیست.
مسأله 1244 ـ حكم شك و سهو و گمان در نمازهای واجب یومیه و نمازهای واجب دیگر فرق ندارد، مثلاً اگر در نماز آیات شك كند كه یك ركعت خوانده یا دو ركعت، چون شك او در نماز دو ركعتی است، نمازش باطل می شود.